Winter in Sevilla

Ook hier wordt kerst gevierd...

Bovenste foto: La Corte Inglés; altijd groot(s)! Centro Comercial Los Arcos...
Palmbomen in plaats van dennebomen...

Kertversiering in de straat... toen (zoals je jammergenoeg niet op de foto ziet) nog met een stralend blauwe lucht!

De sint is hier een tijdje geleden al vertrokken, en heeft me dit jaar dus uit België iets met de post moeten opsturen... Wat me ten zeerste bevalt!
(Mandarijntjes zijn er niet bij, aangezien hij die zelf uit Spanje meeneemt zou het dwaas zijn om die dan nog eens terug te sturen hé)

Het rare roze voorwerp in de doos is mijn peignoir!
Het wordt hier wel niet zo koud als in Belgie, maar de huizen zijn slecht geisoleerd, en er is geen centrale verwarming... Het is hier dus superkoud binnen!

Gbrrrrrrrrroetjes,

Ruth

P.S. Tot op het Kerstgebeuren :-) (Rekkem, 21/12)

De Viaje!

Vorig weekend gingen we op reis...
Met een groep van 9 erasmussers vulden we twee auto's en gingen op weg.

Eerste halte was het mooie Ronda, waar we aten en een uurtje of twee rondliepen.
Het was een gezellig, pittoresk stadje, maar wat mij vooral aansprak was de natuur!
Sevilla is een echte stad, en vooral heel plat. Vanuit Ronda had je mooie vergezichten op de heuvels, rotsen en zelfs cactussen!

Boven: Aurélie, Leonie, Marion, Camille en ME!
Onder: Nico (onze chauffeur), Achim, Claudio en Stefano

Rond een uur of drie stapten we weer de auto in om de trip verder te zetten. Michelin stuurde ons door het pittoreske andalusische binnenland: echt zalig om dat na 2 maanden in de stad eens te zien!!
Natuurlijk reden we niet zomaar een beetje rond: Onze volgende bestemming was Malaga. Éen van de reismakkers wou daar een korte stop houden om een koffietje te drinken met één van zijn vrienden. Deze laatste gaf ons dan ook een korte rondleiding in het historische, of minder historische centrum. Hoewel de anderen niet zo enthousiast waren vond ik het toch een zeer aangename stad om door te wandelen. Hij heeft nog steeds een Zuiderse sfeer, maar doet toch veel meer Westers aan dan de rest van Andalucia. Je vindt er niet de typische invloeden van de arabische wereld die je in Sevilla en Granada maar toch... de stad beviel mij echt!

Iets na negen vingen we onze laatste etappe aan. En wát voor één! Het heeft bijna een uur geduurd eer we eindelijk de weg uit de stad en de snelweg naar Granada vonden.
Maar ach, no stress (allé, ik toch niet: onze chauffeur daarentegen!) we zijn op vakantie!
Die ingesteldheid probeerden we toch aan te houden... Helaas maakt onze chauffeur het moeilijk om dit te blijven doen. Van iemand die al zes jaar zijn rijbewijs heeft, verwacht ik toch dat die beter in auto kan rijden dan mij... Niet dus!
Voorbeeld: Vriendin: 'Nico; zou je niet beter terug naar het rechterrijvak gaan, iedereen haalt je rechts in'... Nico 'Neen, zij zijn verkeerd, ik houd me aan de snelheidslimiet'
En zo zijn er wel meer verhalen: kortom, zorg dat het niet de eerste keer is dat je samen met iemand in de auto zult zitten als je een reis organiseerd!
Iets na twaalven kwamen we dan toch eindelijk aan in onze hostal in Granada.
Gezien het één van de goedkoopste van de stad was, was hij niet mooi; maar wel proper en een vriendelijke eigenaar! Alles wat je als student nodig hebt dus!

Na een kwartiertje rusten in de kamer kwam de erasmusser in ons weer wakker en besloten we om toch maar het 'granadiaanse' nachtleven te gaan verkennen.
Amai! Ik die al verbaasd was over de disco's in Sevilla... Vergeleken met die van Granada ga ik hier dansen in zaal myra :-D.

Goed, zaterdag dus...
We waren met een groep van negen; zijnde 2 goeie vriendinnen (Aurélie en Camille), de 'Hoe Komt Die Aan Zijn Rijbewijs-vriend' en 4 kennissen van hem. Ik deelde de kamer uiteraard met de 2 vriendinnen... Zij hadden ervoor gekozen om nacht 1 als uitrustnacht te houden, wat ook inhield dat zij vroeger gingen opstaan, en ik dat lot deelde...
(Ik had wel het voorrecht om als laatste te douchen, dat scheelt een pak!)
We gingen dus om 12h (dat valt ook mee) de straat op om een hapje te eten...
(Zoals de eigenaar van de hostal zei: 'El Alhambra con un hambre no es tan bonita' of: het Alhambra met honger is niet even mooi)
Toen we al een kwartier ver waren besefte ik plots dat ik ons papier voor de reservatie van het alhambra vergeten was - dat zal wel zijn omdat ik zo'n frisse kop had!
De vriendinnen zochten verder naar een eetgelegenheid, en ik spurtte terug om het papier.
Terwijl ik aan het wandelen was dacht ik er nog aan dat ik wat centjes uit mijn verstopplaats moest halen, maar NATUURLIJK vergat ik dat dan toch weer!
Maar ach, alle verstrooidheden ten spijt stond ik op het voorziene ogenblik voor het alhambra,
en liet me overweldigen door de schoonheid ervan. Ik besloot er alleen in rond te lopen, met mijn vriend 'het fototoestel', en dat was maar goed ook, want ik vond het zo mooi dat ik voortdurend dwaas liep te glimlachen!
Erna deden we nog een stadswandeling, gevolgd door een maaltijd in één van de talrijke Arabische restaurantjes: heerlijk!

Op zondag deden we rustigaan, Ik ging met Camille (die op de foto vlinderoorbellen probeert) en Aurélie de winkeltjes van het arabische kwartier verkennen, en tussendoor nog even een fris pintje halen.
Het lijkt stom om zoiets banaals te vermelden, maar dat is het niet! Een pintje bestellen in Granada betekent immers: gratis tapas! Zalig toch, Zuid-Spanje!
Op't gemak de sfeer van de stad insnuiven dus... Zo heb ik het graag! Alweer een stad die mijn hart gestolen heeft...

Vicky op Bezoek!!

Hola a todos!

13 tot 16 november had ik de eer om Vicky te verwelkomen in de stad der steden!
Ook al geniet ik ervan om vele talen te spreken: 't deed verdomd deugd om eens 4 dagen gewoon mijn geliefde West-Vlaams te spreken...
Veel leuker nog was het, om dit dan ook met een heel goeie vriendin te kunnen doen! Heel fel bedankt voor je bezoekje dus, Vicky!

Het deed me deugd, en ik was trots om eens mijn stad te kunnen tonen aan iemand vertrouwd!

Konden jullie maar allemaal eens op bezoek komen... :-)

Het fijne aan bezoek krijgen is dat je zelf je stad weer uit een ander perspectief gaat bekijken!
Eerst en vooral al nadenken over wat je zeker wil tonen, wat je favoriete plekjes zijn.

Verder ga je je zelf ook weer verwonderen over alle schoonheid.

(Zo liep ik de dagen erna steeds glimlachend rond te kijken)

Het hele weekend genoot ik van de warmte, liep ik rond in T-shirt, genietende van de aangename temperatuur, daar waar ik anders op zijn Spaans ingeduffeld met trui en jas de weg op ging!

Een kort verslagje van de reis dus:

Donderdag stond Vicky mij na de les op te wachten aan de faculteit, en recupereerden we met een heerlijke "bocadillo" van de reis (en ik van de avond ervoor).
Eventjes later kon de ontdekking van Sevilla beginnen.

Ik koos om te beginnen met de plaza de España; altijd lekker imponerend.
De ondergaande herfstzon gaf een mooi effect, duseuh: Vicky onder de indruk, en ik trots!

De tocht ging daarna verder het centrum in, de universiteit, Giralda, mooie Avenida de Constitución... 's avonds vitamientjes bijtanken in FrescCO (buffet libre: met een gigantisch aanbod aan groenten en slaatjes). Vrijdag: Bezoek van één van de overdekte markten, heerlijke tapas eten op een terrasje in de zon. Wandeling door Macarena en Triana. Mandarijntjes eten aan de rivier. 's Avonds genieten van het heerlijke visrestaurant bij mijn appartement... Heerlijk!

Zaterdag: Alcazares, Alcazares en Alcazares!
Natuurlijk ook nog wat wandelen en eten.
Om ons klaar te maken voor het prachtige paleis gingen we ontbijten in het zonnetje in de avenida de constitución: capuccino, vers sinaasappelsap, een croissantje... Wees maar jaloers!
Hoewel je de Reales Alcazares in 1h kunt bezoeken, zijn wij er ongeveer 4h gebleven, om van elk detail en vooral van de zon te genieten.
Omdat het zaterdag was, barstte het van trouwende koppels in de tuinen!

Zondag: Vandaag geen luilekker ontbijt: we kochten ons een meeneemontbijt, in de "croissanterie", en zochten de bus op om naar het Monasterio de la Cartuja te gaan!

Zoals de naam al doet vermoeden is dit een oud klooster, waar eerst nog een pottenbakkerij in gehuisd heeft, die dan op zijn beurt moest plaatsmaken voor een museum van contemporale kunst. Op de foto zie je een out-door kunstwerk waar ik helemaal ondersteboven van ben.

Helaas vond ik de rest van het museum een beetje tegenvallen. Ik hou heel erg van moderne kunst, maar dit museum vond je ongeveer enkel -interactieve- installaties. De moeite, maar wat schilder- en beeldhouwkunst betreft bleef ik op mijn honger zitten. (Gelukkig ga ik in de kerstvakantie waarschijnlijk eindelijk het musée d'Orsay in Parijs bezoeken!). De rest van de dag verliep onverwacht heel rustigaan: We waren van plan de Giralda te bezoeken, maar toen we daar aankwamen bleek die uitzonderlijk gesloten!
's Middags had ik Vicky nog meegenomen naar 100 Montaditos, de zaak met de mini-sandwichekes en maxidrankjes :-). Erna dan dus geen kathedraal, maar nog wat rondwandelen in de stad, de typische 'agua de Sevilla'-cocktail uitproberen, de veelbesproken tapas van 'Las Coloniales' gaan proberen (oordeel: lekker, maar wij kennen er nog een betere :-D), en natuuurlijk: flamenco gaan kijken @ la Carboneria.

Voor meer foto's: http://picasaweb.google.com/Ruthiebol/VickyOpBezoek

To Erasmus or Not to Erasmus

Nu is ongeveer het moment waarop mijn studiegenoten in Leuven moeten kiezen of ze al dan niet op erasmus willen...

Vandaar een toelichting over mijn keuze en praktische zaken!

ERASMUS in het algemeen:

In het begin is het moeilijk om je niet te laten afschrikken door de administratie: websites zijn ongestructureerd, in een andere taal. De vakken die je ziet lijken op het eerste zicht weinig met Leuven te maken te hebben...

Kijk alsjeblieft verder!

Pin je niet vast op onwetendheid over vakkenpakket, of het feit of je de taal al dan niet kent: Vanaf een land of een bestemming je aanspreekt beginnen mailtjes sturen naar de 'voorgangers' (zie KU Leuvenwebsite) en gaan praten met de proffen... In mijn ervaring waren beide heel behulpzaam! Welnu... Erasmus is natuurlijk meer dan het kiezen van een bestemming.

Twijfel je over een termijn: ga voor een jaar! Vier maanden vliegen snel voorbij, maar eens je er bent is het niet onmogelijk, maar wel moeilijk om je verblijf nog te verlengen (denk aan je kot, de familie die verwacht dat je terugkomt, de vakken die je in het eerste semester al gekozen hebt...).

Twijfel je of je überhaupt wel op erasmus wil? Wel, als je graag nieuwe mensen leert kennen, als je graag reist, als je graag een andere taal spreekt: ga er dan gewoon voor.
Je hoeft heus niet hypersociaal of onbezonnen te zijn: In een nieuwe omgeving en met een heleboel studenten die popelen om nieuwe mensen te leren kennen gaat dan vanzelf!
(Er zijn sowieso zotten zoals mij die op iedereen afstappen...)

WAAROM SEVILLA?

Wel, om te beginnen is het klimaat er aangenaam. Dit kan een oppervlakkig argument lijken, maar loopt in België ook niet iedereen vrolijker en socialer rond als de zon schijnt?
Dan is er de stad zelf: Sevilla leeft! Op cultureel gebied (biennale van hedendaagse kunst, filmfestival, 'maand van de hedendaagse dans', ...), op traditioneel gebied (authentieke tapas- en flamencobars, de Spanjaarden die op zondag enthousiast naar de corrida trekken, ...) en natuurlijk op uitgaansgebied (elke woensdag erasmusfeestjes op diverse plaatsen, discotheken en cafés verspreid over de ganse stad... Elke regio heeft zijn sfeer en OVERAL tapas).

Ook meer over dag is de stad heel levendig: een gezellig centrum met moderne winkels, er zijn veel toeristen maar minstens evenveel Spanjaarden kruisen je pad in het pittoreske centrum.

Een plus voor Spanje is het bestaan van Botellones: het verzamelen met een groep vrienden op een open plaats, iedereen brengt drank (en eventueel andere vrienden) mee... Jammergenoeg is dit in België - om begrijpelijke redenen misschien - verboden. (Hier ook, maar ik veronderstel dat fietslichten hier ook reglementair zijn, en ze zijn hier eerder uitzondering dan regel... vergelijk met Leuven...)

Is dat moeilijk zo in het SPAANS?

Het is moeilijk daar een eenduidig antwoord op te geven: ik heb altijd al graag talen gedaan.

Met dank aan mijn vakantie-animatie-job ben ik gewend om Frans te spreken...
Maar desalniettemin denk ik dat, als je gemotiveerd bent,je het taalbad zijn werk kan laten doen en je je in een mum van tijd uit de slag weet te trekken.

Zelf heb ik in Leuven de intensieve erasmus taalcursus gevolgd(6 van de 10 vier uur durende lessen) en met deze basis hier dus mijn plan getrokken!
Verder organiseert elke buitenlandse unief nog een taalcursus in het begin van september:
Zoek dit dus uit vóór je vertrek! Het is ook een ideale manier om al wat mensen te leren kennen!

Kortom: Zolang je geen probleem hebt met talen: laat de taal geen argument zijn om je tegen te houden naar de bestemming van je dromen te trekken!

De Universidad de Sevilla:
Natuurlijk kan het niveau niet aan het Leuvense niveau tippen; maak je daar geen illusies over.

Maar: je hebt lichtjes andere vakken, wat eens interessant is. Je krijgt les in kleinere groepen, waardoor er meer interactie is, en het vermoedelijk ook makkelijker volgen is dan in een gigantische aula! Elk vak heeft ook een practicum. Soms is dat meer zoals een werkcollege: wordt er dieper op enkele zaken ingegaan, maar soms ook veel praktischer: bijvoorbeeld meditatietechnieken in practicum over stress voor het vak gezondheidspsychologie.
Ook is het leuk om als les te kunnen volgen samen met de laatstejaarsstudenten!
- Voor alle duidelijkheid: het is hier nu ook niet supergemakkelijk, ik leer hier wel degelijk bij!

Oké,
beste gewone lezers; de volgende keer schrijf ik weer wat meer over wat ik allemaal uitgespookt heb!

Mini update: Vandaag heb ik een presentatie moeten geven int Spaans: moeilijk, en ik had het nét niet genoeg voorbereid, maar de prof was razend enthousiast :-). Het weer is hier heel wat verkoeld, maar gelukkig zien we nog vaak de zon. Zaterdag was deze laatste zelfs goed in vorm: We gingen picknicken in een gigantisch gezinspark - in Tshirt - en amuseerden ons rot met een simpele bal! Hopelijk blijft het weer ook dit weekend puik want ik heb weer bezoek: Vicky komt 5 dagen kennismaken met de Stad der Steden!

Vorige zondag trouwens, waren hier een boel Rekkemnaars op citytrip!

We spraken af aan de giralda, en zo was ik nog eens als toerist met bekend volk op trip...

PS:
Dankje mama en papa voor het materiaal en de HUMO.
Dankje Hilde voor de Chocolaatjes!
Dankje Rekkem voor ons fantastisch dialect dak eindelik nog nekji koste klapn!

Dankje voor de briefjes die ik al gekregen heb en de reacties hier op de blog,
altijd fijn om te lezen!

En dankjewel, lezer van mijn blog om mij te blijven volgen... Dat doet wel deugd!

Genoeg sentimentaliteit nu,

hasta Luego!

l' Auberge

"Quand on arrive dans une ville on voit des rues en perspective. Des suites de bâtiments vide de sens. Tout est inconnu, vierge. Voilà plus tard on aura habité cette ville, on aura marché dans ses rues, on a été au bout des perspectives, on aura connu ses bâtiments, on aura vécu des histoires avec des gens. Quand on aura vécu dans cette ville, cette rue on l'aura prise dix, vingt, mil fois. Au bout d'un moment, tout ça vous appartient, parce qu'on y a vécu. C'est-ce qui m'est arrivé, et je ne le savais pas encore..."

Xavier, het hoofdpersonage uit de film "l' Auberge Espagnole" van Cédric Klapisch.

Toen ik vorig weekend nog eens door het historische centrum liep moest ik spontaan denken aan deze scène uit de film. De eerste keer dat ik alle prachtige gebouwen aanschouwde was alles nog nieuw, ik nam als een spons alle nieuwe indrukken in mij op. Nu kom ik niet zoveel meer in het centrum maar blijf ik me er nog elke dag over verwonderen hoe mooi het hier is. De mooie gebouwen, maar ook de Spaanse cultuur. Mensen leven hier veel meer buiten, zijn veel opener. Tijdens mijn verdwalen door de stad zaterdag, kruiste een jong koppel met buggy mijn pad. Mijn hart maakte een sprongetje toen ik merkte dat de papa flamenco aan het zingen (begeleid door het typische handgeklap)was voor zijn kindje... Mensen, Andalucía leeft! En ik ben er hopeloos verliefd op!

Ook het Erasmusleven blijft fantastisch. Je blijft gewoon nieuwe mensen ontmoeten. Alles is super. Je beleeft de voortdurend zoveel leuke, speciale dingen. Maar, ik besef dat dit ergens ook is omdat je hier meer je best doet om van elke dag iets leuks te maken. Daar waar thuis het weekend vooral een uitrust-moment is, ga je hier weer eens een nieuwe stad of tentoonstelling bezoeken! Daar waar ik in Leuven al snel in een routine verviel - pavlov is wel tof hoor - doe ik hier veel meer verschillende dingen. Tips dus om mee te nemen voor als ik terug thuisben.

Nog even enkele foto's om je toch een beetje een idee te geven van wat ik hier allemaal doe, tussen de lessen en practica door. (Deze laatste zijn trouwens hyperinteressant: vorige bijvoorbeeld een les ademhalingstechnieken gehad tijdens een practicum oer stress!)

UN BESO!

Ruth

Boven: Parque Nacional de Doñana, op een uurtje van Sevilla. We gingen daar eens een dagje heen om wat in de natuur te zijn. Picknick, wandelen en siësta: wat heeft een mens nog meer nodig?

Onder: Enkele sfeerbeelden van op erasmusfeestjes! Altijd superleuk!

Deze laatste foto was tijdens de 'fiesta de Francia', aangezien bijna al mijn vrienden hier Fransen zijn, moesten we daarheen! Ik moest ook wel regelmatig aan de familie denken toen bv. 'Et tu chantes, chantes, chantes' uit de luidsprekers klonk. Helemaal wildgaan was het natuurlijk met 'Le Lac du Connemara'.

Deze fietsen behoren tot het systeem "SEVICI". Wanneer je een abonnement hebt kun je met je kaart een fiets 'huren' op verschillende plaatsen in de stad. Héél handig. Jammer genoeg staat het systeem niet helemaal op punt: vaak staan er geen, of enkel kapotte fietsen in het rek en moet je een eind wandelen eer je een ijzertje vindt of is er geen enkele vrije plaats om je fiets terug te zetten als je aankomt. Maar toch is het over het algemeen een heel praktische manier om je door de fietsvriendelijke stad te begeven: ik ben dus heel tevreden met mijn Sevíci abonnement!

De Guadalquivir en het zicht op het centrum van Sevilla...

Córdoba

Buenos Dias!

Zondag was het hier 'Dia de Hispanidad' waardoor we gezegend waren met een verlengd weekend. Helaas zat het weer niet mee: het was hier nogal stormachtig!In plaats van een weekendje naar het strand planden we dan maar een bezoek aan de stad Córdoba. We zouden 's morgens de bus van 9h nemen, toen we vrijdag verzamelden om tapas te gaan eten waren we dus vastbesloten om ten laatste omstreeks middernacht huiswaarts te keren, en met een frisse kop te gaan citytrippen 's anderendaags!

Helaas... De aard van een erasmusstudent maakt van zulke voornemens nogal snel een illusie:
Met de filosofie: "We kunnen slapen op de trein morgen" ontstond er al snel een partymood onder ons! Eerst gingen we rustig flamenco kijken in "La Carboneria". Nu heb ik daar WEL een foto kunnen nemen van de angstaanjagende flamencodanseres! (Mag dit ook als excuus aangehaald worden voor het lang opblijven?)Daarna gingen we verder naar de plaats die al bijna mijn lijfdiscotheek genoemd kan worden: Buddha Bar. We namen plaats op de tweede verdieping waar eigenlijk nog niemand aan het dansen was. Camille en mij echter, hadden zin om er in te vliegen: "danser n'importe quoi". Al snel haalden we onze idiootste danspasjes uit de kast en lieten we ons helemaal gaan op een dansvloer die we toen nog voor ons alleen hadden. Grappig genoeg had dit niet enkel effect op onze vrienden, maar was al gauw iedereen aan het dansen... n'importe quoi! Lekker gek allemaal... Van vroeg slapengaan kwam dus NIKS in huis. Maar ach -hier komt excuus nummer twee!- het was goed voor de teamspirit van de Córdoba-groep!

Na een tijd begon ons geweten te werken en keerder we toch maar huiswaarts. Luttele uurtjes later werden we allen gewekt door het genadeloze geluid van de wekker. Na een tijdje op de trein kwamen we allemaal aan in het mooie Cordoba: Daar bleek dat eigenlijk nog niemand ontbeten had (hoe zou dat toch komen?) en genoten we op een terrasje van Churros en koffie (Capuccino!!). Na deze versterking ondernamen we een poging om het plaatselijke Alcazar te bezoeken VOOR de regen, wat grandioos mislukte! Gelukkig klaarde het na de middag een beetje op en konden we zelfs van een beetje zon genieten. We bezochten nog de Mezquita, een synagoge, verdwaalden door de pittoreske nauwe straatjes, genoten van tapas, ijsjes, de schoonheid van de stad en vooral van elkaars gezelschap!

Bij aankomst in Sevilla 's avonds werden we verrast door een concert op een plein bij het station: een stemmige afsluiter voor een prachtige dag.

De rest van het weekend verliep "as lazy as possible"... Doet wel eens goed van tijd tot tijd! Tot de volgende!

Besitos,
Ruth

P.S. Mémé zal trots zijn om te horen dat ik hier 50% van de tijd Frans spreek!
P.P.S: http://picasaweb.google.com/Ruthiebol/CRdoba