l' Auberge

"Quand on arrive dans une ville on voit des rues en perspective. Des suites de bâtiments vide de sens. Tout est inconnu, vierge. Voilà plus tard on aura habité cette ville, on aura marché dans ses rues, on a été au bout des perspectives, on aura connu ses bâtiments, on aura vécu des histoires avec des gens. Quand on aura vécu dans cette ville, cette rue on l'aura prise dix, vingt, mil fois. Au bout d'un moment, tout ça vous appartient, parce qu'on y a vécu. C'est-ce qui m'est arrivé, et je ne le savais pas encore..."

Xavier, het hoofdpersonage uit de film "l' Auberge Espagnole" van Cédric Klapisch.

Toen ik vorig weekend nog eens door het historische centrum liep moest ik spontaan denken aan deze scène uit de film. De eerste keer dat ik alle prachtige gebouwen aanschouwde was alles nog nieuw, ik nam als een spons alle nieuwe indrukken in mij op. Nu kom ik niet zoveel meer in het centrum maar blijf ik me er nog elke dag over verwonderen hoe mooi het hier is. De mooie gebouwen, maar ook de Spaanse cultuur. Mensen leven hier veel meer buiten, zijn veel opener. Tijdens mijn verdwalen door de stad zaterdag, kruiste een jong koppel met buggy mijn pad. Mijn hart maakte een sprongetje toen ik merkte dat de papa flamenco aan het zingen (begeleid door het typische handgeklap)was voor zijn kindje... Mensen, Andalucía leeft! En ik ben er hopeloos verliefd op!

Ook het Erasmusleven blijft fantastisch. Je blijft gewoon nieuwe mensen ontmoeten. Alles is super. Je beleeft de voortdurend zoveel leuke, speciale dingen. Maar, ik besef dat dit ergens ook is omdat je hier meer je best doet om van elke dag iets leuks te maken. Daar waar thuis het weekend vooral een uitrust-moment is, ga je hier weer eens een nieuwe stad of tentoonstelling bezoeken! Daar waar ik in Leuven al snel in een routine verviel - pavlov is wel tof hoor - doe ik hier veel meer verschillende dingen. Tips dus om mee te nemen voor als ik terug thuisben.

Nog even enkele foto's om je toch een beetje een idee te geven van wat ik hier allemaal doe, tussen de lessen en practica door. (Deze laatste zijn trouwens hyperinteressant: vorige bijvoorbeeld een les ademhalingstechnieken gehad tijdens een practicum oer stress!)

UN BESO!

Ruth

Boven: Parque Nacional de Doñana, op een uurtje van Sevilla. We gingen daar eens een dagje heen om wat in de natuur te zijn. Picknick, wandelen en siësta: wat heeft een mens nog meer nodig?

Onder: Enkele sfeerbeelden van op erasmusfeestjes! Altijd superleuk!

Deze laatste foto was tijdens de 'fiesta de Francia', aangezien bijna al mijn vrienden hier Fransen zijn, moesten we daarheen! Ik moest ook wel regelmatig aan de familie denken toen bv. 'Et tu chantes, chantes, chantes' uit de luidsprekers klonk. Helemaal wildgaan was het natuurlijk met 'Le Lac du Connemara'.

Deze fietsen behoren tot het systeem "SEVICI". Wanneer je een abonnement hebt kun je met je kaart een fiets 'huren' op verschillende plaatsen in de stad. Héél handig. Jammer genoeg staat het systeem niet helemaal op punt: vaak staan er geen, of enkel kapotte fietsen in het rek en moet je een eind wandelen eer je een ijzertje vindt of is er geen enkele vrije plaats om je fiets terug te zetten als je aankomt. Maar toch is het over het algemeen een heel praktische manier om je door de fietsvriendelijke stad te begeven: ik ben dus heel tevreden met mijn Sevíci abonnement!

De Guadalquivir en het zicht op het centrum van Sevilla...

Córdoba

Buenos Dias!

Zondag was het hier 'Dia de Hispanidad' waardoor we gezegend waren met een verlengd weekend. Helaas zat het weer niet mee: het was hier nogal stormachtig!In plaats van een weekendje naar het strand planden we dan maar een bezoek aan de stad Córdoba. We zouden 's morgens de bus van 9h nemen, toen we vrijdag verzamelden om tapas te gaan eten waren we dus vastbesloten om ten laatste omstreeks middernacht huiswaarts te keren, en met een frisse kop te gaan citytrippen 's anderendaags!

Helaas... De aard van een erasmusstudent maakt van zulke voornemens nogal snel een illusie:
Met de filosofie: "We kunnen slapen op de trein morgen" ontstond er al snel een partymood onder ons! Eerst gingen we rustig flamenco kijken in "La Carboneria". Nu heb ik daar WEL een foto kunnen nemen van de angstaanjagende flamencodanseres! (Mag dit ook als excuus aangehaald worden voor het lang opblijven?)Daarna gingen we verder naar de plaats die al bijna mijn lijfdiscotheek genoemd kan worden: Buddha Bar. We namen plaats op de tweede verdieping waar eigenlijk nog niemand aan het dansen was. Camille en mij echter, hadden zin om er in te vliegen: "danser n'importe quoi". Al snel haalden we onze idiootste danspasjes uit de kast en lieten we ons helemaal gaan op een dansvloer die we toen nog voor ons alleen hadden. Grappig genoeg had dit niet enkel effect op onze vrienden, maar was al gauw iedereen aan het dansen... n'importe quoi! Lekker gek allemaal... Van vroeg slapengaan kwam dus NIKS in huis. Maar ach -hier komt excuus nummer twee!- het was goed voor de teamspirit van de Córdoba-groep!

Na een tijd begon ons geweten te werken en keerder we toch maar huiswaarts. Luttele uurtjes later werden we allen gewekt door het genadeloze geluid van de wekker. Na een tijdje op de trein kwamen we allemaal aan in het mooie Cordoba: Daar bleek dat eigenlijk nog niemand ontbeten had (hoe zou dat toch komen?) en genoten we op een terrasje van Churros en koffie (Capuccino!!). Na deze versterking ondernamen we een poging om het plaatselijke Alcazar te bezoeken VOOR de regen, wat grandioos mislukte! Gelukkig klaarde het na de middag een beetje op en konden we zelfs van een beetje zon genieten. We bezochten nog de Mezquita, een synagoge, verdwaalden door de pittoreske nauwe straatjes, genoten van tapas, ijsjes, de schoonheid van de stad en vooral van elkaars gezelschap!

Bij aankomst in Sevilla 's avonds werden we verrast door een concert op een plein bij het station: een stemmige afsluiter voor een prachtige dag.

De rest van het weekend verliep "as lazy as possible"... Doet wel eens goed van tijd tot tijd! Tot de volgende!

Besitos,
Ruth

P.S. Mémé zal trots zijn om te horen dat ik hier 50% van de tijd Frans spreek!
P.P.S: http://picasaweb.google.com/Ruthiebol/CRdoba

Waauw!

Het is weer een tijdje geleden: Wat heb ik allemaal uitgespookt tijdens deze mysterieuze stilte?

Wel, ik breng natuurlijk veel tijd door op de faculteit. Dat is niet altijd even gemakkelijk in het Spaans. Vanochtend bijvoorbeeld had ik een lerares die op een tempo sprak dat ik niet eens zou kunnen nadoen. Probeer dan maar eens te noteren! Gelukkig bestaat mijn leven hier niet uit werken alleen! Ik leer enorm veel mensen kennen, ik spreek hier constant 4 verschillende talen met mensen van meer dan 10 verschillende nationaliteiten.

De weekends zijn hier ook fantastisch: vorige week ben ik op zaterdag een hele dag naar het strandstadje "Punta Umbría" getrokken met een groep vrienden. Dit idyllische badplaatsje ligt dicht bij de stad Huelva. Er was heel weinig volk wat voor mooie taferelen zorgde. Op de andere foto's zie je respectievelijk: Een deel van onze groep in de bus, 4 Franse vriendinnen op het strand en 9 van ons genietend van een maaltijd in het enige restaurant aan de kust.Op zondag was het eens tijd voor iets anders: Met 4 andere Belgen en een Canadees meisje trokken we vol enthousiasme naar Isla Mágica, het pretpark van Sevilla (op Isla Cartuja). Een knotsgekke dag: Voortdurend scandeerden we, klappend in onze handen: 'ISLA MAGICA ISLA MAGICA' telkens we op een nieuwe attractie zaten. Drie keer naeen gingen we van dezelfde waterattractie. We gingen schommelen op een gesloten attractie. We gingen helemaal wild voor een 'hamburguesa magica'. Tegen het einde van de dag liepen we van de ene naar de andere attractie om 'onze tijd te optimaliseren'.Kortom: daar waar we ons anders "heel volwassen" gedragen en naar chique clubs gaan, waren we nu een hele dag zo gek en enthousiast als kleine kinderen. Of nog gekker.

Morgen ga ik de stad Córdoba bezoeken, benieuwd wat me daar te wachten staat!
Om jullie trouwens even gerust te stellen: hier is het soms ook minder mooi weer: het waait al de hele dag keihard! (Maar vorig weekend had ik toch wel lekker 30°)

Besitos!